Drodzy Przyjaciele Misji! Upłynęło już sporo czasu, kiedy do Was ostatnio pisałem. Piszę, by wyrazić wdzięczność za Wasze modlitwy i wsparcie. Ale także, by podziękować Panu, który daje siłę, by iść dalej oraz by dać świadectwo Jego łaski.
To już piąty rok jak skupiłem się na prowadzeniu szkoły medycznej. W tym roku wydział medyczny będzie miał pierwszych absolwentów.
Ten rok był skomplikowany zawieszeniem pracy akademickiej prawie na 2 miesiące w odpowiedzi na zagrożenie pandemią Covid-19. Nasz główny szpital akademicki w Madang na ten czas zamknął drzwi dla studentów. Wymagało dużo pracy organizacyjnej, by przenieść szkolenie do innego szpitala. Dzięki łasce Pana, posyłającego ludzi gotowych pomóc, udało się wszystko dopiąć i studenci odbywający szkolenie kliniczne w szpitalach będą mogli skończyć rok tuż przed Bożym Narodzeniam.
Pierwsza pionierska grupa medyczna, która zakończy studia w marcu 2021 roku, będzie liczyła 18 absolwentów. Dzięki bardzo oddanym pracownikom wydziału medycznego program rozwija się gromadząc doświadczenie w nauczaniu, powiększając bazę i materiały dydaktyczne. Musimy pokonywać trudności związane z lokalnym ograniczeniem zasobów w systemie zdrowia. Na przykład poszukujemy internisty gotowego podjąć się nauczania studentów medycyny.
Studenci medycyny z Divine Word University zbierają wywiad od pacjenta (fot. archiwum autora)
Małymi krokami zwiększamy bazę dydaktyczną wydziału medycyny. W tym roku zawarliśmy porozumienie o współpracy z dużym regionalnym szpitalem rządowym w Lae, a także dwoma szpitalami wiejskimi w Etep i Gubin. Są to szpitale prowadzone przez Kościół Luterański w bardzo oddalonych regionach, gdzie nasi studenci praktykują przez dwa miesiące. Trzeba dodać, że budujemy przyjacielskie i braterskie relacje z innymi kościołami i harmonijnie współpracujemy w dziedzinie służby zdrowia.
Celem takiej ogólnej praktyki w oddalonych wiejskich szpitalach jest uwrażliwienie studentów medycyny na potrzeby ludności wiejskiej i pokazanie im przykładu lekarzy służących z oddaniem ludności wiejskiej.
W Papui Nowej Gwinei jest duża przepaść między dostępem do usług zdrowotnych dla ludności miejskiej i wiejskiej. Około 90% lekarzy pracuje w miastach, podczas gdy 85% ludności żyje na wsiach. W praktyce wiejska ludność nie ma dostępu do lekarza, a opiekę zdrowotną ma na poziomie pielęgniarskim. W rezultacie średnia długość życia ludności na wsi jest o 10 lat niższa niż ludności miejskiej.
Nowy progam medyczny na Divine Word University wziął sobie za cel przygotowanie i zachęcenie studentów medycyny do podjęcia pracy w szpitalach wiejskich. By osiągnąć ten cel promujemy przyjęcia kandydatów, którzy podpisali umowę do pracy w szpitalach wiejskich, zorganizowaliśmy praktyki w bardzo oddalonych szpitalach wiejskich z przykładowo pracującymi lekarzami oraz organizujemy patrole medyczne do oddalonych ośrodków wiejskich. Na owoce tych działań będziemy musieli poczekać, ufając w Boże błogosławieństwo.
Pomimo zaangażowania w administrację i nauczanie na wydziale medycznym, pozostaję praktykującym lekarzem. W szpitalu w Madang ciągle mam konsultacje ortopedyczne pacjentów i operuję bardziej skomplikowane przypadki.
Br. dr Jerzy Kuźma SVD przeprowadza zabieg w warunkach wiejskiego ośrodka ze studentami medycyny (fot. archwium autora)
W wiejskim Misyjnym Szpitalu w Alexishafen małymi krokami rozwijamy zakres usług dla wiejskiej ludności i poprawiamy jakość szkolenia studentów medycyny. Szpitale misyjne prowadzone przez Kościół mają umowę z rządem, który jest odpowiedzialny za pensje pracownicze, zaopatrzenie w leki i materiały oraz bieżące wydatki.
Na początku roku Szpital Misyjny w Alexishafen miał trudności w zaopatrzeniu w leki i materiały oraz obcięto fundusze na utrzymanie szpitala. Pomimo tych ograniczeń, dzięki pomocy ludzi otwartego serca, została zorganizowana pracownia ultrasonografii. Na ukończeniu są też prace nad małym blokiem operacyjnym, do którego urządzenia przyczyniło się wielu ludzi otwartego serca. Emerytowany arcybiskup z Polski oferował swoją emeryturę na renowację pomieszczenia pod blok. Polski wolontariusz-architekt zaprojektował odnowienie i z nauczycielami ze szkoły zawodowej prowadzonej przez diecezję wykonali prace renowacyjne. Z funduszu misyjnego Prowincji Polskiej SVD zakupiono część niezbędnego sprzętu, jak np. sterylizator, lampę operacyjną i inny sprzęt. Dwa respiratory do znieczuleń zostały podarowane przez dwóch lekarzy z Polski.
Cały kontener sprzętu i mebli medycznych został zebrany od różnych dobrodziejów z Polski i wysłany do nas przez werbistów. Nad zbiórką sprzętu pracowała Fundacja Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” z Poznania. Szpital w Madang podarował stól operacyjny. Część sprzętu została też zakupiona z funduszu na projekt rozbudowy szpitala w Alexishafen zebranego w Niemczech wspieranego przez Zgromadzenie Służebnic Ducha Świętego (SSPS). Mamy nadzieję, że już za miesiąc blok operacyjny będzie służył lokalnej wiejskiej ludności.
Naszym następnym małym krokiem w rozwoju szpitala Serca Maryi w Alexishafen jest zorganizowanie usług radiologicznych. Mamy już zebrane połowę funduszy. Brakuje ok. 25,000 USD, by zakupić mały przenośny aparat rentgenowski. W tym roku aplikacje na fundowanie tego projektu zostały zatrzymane ze względu na pandemię. Polecamy to opiece Maryi, która jest patronką szpitala, ufając, że jeśli to wola Boża, to projekt się powiedzie.
br. Jerzy Kuźma SVD
Papua Nowa Gwinea
Br. dr Jerzy Kuźma SVD ze studentami medycyny bada pacjenta w czasie medyczengo patrolu (fot. archiwum autora)
Studenci medycyny badają chorego w Heart of Mary Alexishafen Mission Hospital (fot. archiwum autora)
Br. dr Jerzy Kuźma SVD prowadzi duchowe seminarium dla katolickiej młodzieży w Archidiecezji Madang (fot. archiwum autora)
