Często łatwo powiedzieć: „w moim życiu to już nic się nie da zrobić” albo „spotkało mnie wszystko, co najgorsze”. Jednak spróbujmy w takich sytuacjach nieco inaczej spojrzeć na życie. Bo co to znaczy cierpieć z radością? Czy mam mnożyć cierpienia w moim życiu, bo to niby przyniesie mi radość? Czy też mam udawać, że nic się nie dzieje, kiedy wszyscy dookoła mnie widzą, jak bardzo dotknęło mnie cierpienie?

Na Filipinach w listopadzie nie ma aż takiej zadumy i powagi jak w Polsce, czego mi, prawdę mówiąc, brakuje. W dniu Wszystkich Świętych i Dniu Zadusznym również cmentarze tętnią życiem, ale wyglądają bardziej jak piknik. Jest radość, jedzenie, dorośli siedzą na swoich turystycznych składanych krzesełkach czy fotelach i dyskutują o swoich sprawach, a dzieci się bawią. Być może sprzyja temu tutejszy tropikalny klimat.

Od 1 września 2023 roku jestem na mojej nowej misji w Papui-Nowej Gwinei. Po zakończeniu kadencji rektora w naszym domu w Rzymie, wyraziłem zgodę na powrót do życia w rzeczywistości misyjnej. Zresztą już w 2018 roku otrzymałem zaproszenie by przyjeżdżać co roku na jeden semestr do Catholic Theological Institute (CTI) w Port Moresby i prowadzić wykłady z teologii dogmatycznej.