Drodzy Dobrodzie Misji! Serdecznie pozdrawiam z Madagaskaru!
Nazywam się Krzysztof Pawlukiewicz, pochodzę z malej miejscowości Komarowka Podlaska, która leży w diecezji Siedleckiej na wschodzie Polski.
W 1992 roku, po ukończeniu nauki języka francuskiego w Paryżu, wyjechałem jako misjonarz na Madagaskar. Przez rok uczyłem się jezyka malgaskiego w Ambositra i przez dwa lata praktykowałem go w Vohilawa, na jednej z parafii, jaką werbiści obsługiwali w diecezji Mananjary.
Po dwóch latach pracy zostałem powołany jak ekonom i przez 10 lat pracowałem w Mananjary budując nasz pierwszy dom werbistowski. Po tym doświadczeniu zostałem powołany do pracy w stolicy kraju, Antananarivo. Zostałem sekretarzem administracyjnym Episkopatu Malgaskiego i wraz z biskupami spędziłem nastepne 10 lat. Potem zostałem proboszczem w Ambatobe, jednej z nowych parafii jaką werbisci objęli w stolicy Antananarivo. Mialem za zadanie utworzenie struktur parafii i wybudowałem tam nowy kościół.
Po 7 latach pracy zostałem skierowny do pracy w Mananjary jako prezes naszego pierwszego domu, który stał się domem regionalnym.
Na Madagaskarze pracuję z trzema współbraćmi z Polski: o. Zdzisławem Gradem, o.Czesławem Sadeckim i o. Adamem Brodzikiem. Cała nasza werbistowska wspólnota na Czerwonej Wyspie liczy aktualnie 22 współbraci: z Indonezji, Ghany, Filipin, Wietnamu, Indii i Papui Nowei Gwinei. Oczywiście mamy też już współbraci Malgaszy.
Madagaskar to ogromna wyspa i kraj położony u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki. Republika Madagaskaru (w języku malgaskim Madagasikara) to państwo wyspiarskie położone na Oceanie Indyjskim i geograficznie połączone z kontynentem afrykańskim, od którego jest oddzielone Kanałem Mozambickim. Jest to piąta co do wielkości wyspa na świecie. Madagaskar jest długi na 1580 km, szeroki na 580 km i zajmuje powierzchnię 587 tys. km2.
Stolicą madagaskaru jest Antananarywo, a walutą kraju jest ariary. Jego mieszkańcy, Malgasze, to ludy austronezyjskie, posługujące się językiem malgaskim z grupy języków malajsko-polinezyjskich. Jezykiem administracyjnym jest francuski.
Kraj otoczony jest innymi wyspami i archipelagami – Mauritiusem, Seszelami, Majottą, Komorami i Reunion.
Kraj jest podzielony na sześć historycznych prowincji (faritany), mających te same nazwy, co ich stolice: Antananarivo (lub Tananarive), Antsiranana (lub Diego-Suarez), Fianarantsoa (lub Fianar), Mahajanga (lub Majunga), Toamasina (lub Tamatave) i Toliara (lub Tulear).
Klimat tego kraju jest tropikalny. Poniżej równika pory roku są odwrócone. Zima na Madagaskarze jest mroźna i sucha, a lato jest gorące i wilgotne. Generalnie, na wybrzeżach jest cieplej niż na centralnych wyżynach. Od listopada do marca trwa pora deszczowa. Temperatury wówczas są bardzo wysokie i w styczniu osiągają nawet 34°C, przy czym towarzyszą im ulewne deszcze. Najmocniejsze opady występują na wschodzie kraju, gdzie deszcz jest wszechobecny nawet poza porami deszczowymi. Natomiast na południu, gdzie panuje klimat półpustynny, deszcz jest rzadkością. W styczniu przez wyspę zaczynają przechodzić dość częste cyklony.
Pora sucha trwa od kwietnia do października. Opady prawie nie występują, a temperatury są niższe. Na przykład w Antananarivo w połowie lipca mamy około 21°C. W niektórych centralnych obszarach termometr może spaść nawet do 5°C.
Na wyspie zdecydowana większość populacji to chrześcijanie. Podzieleni są na katolików i protestantów. Wobec braku oficjalnych statystyk, najnowsze szacunki wskazują, że udział muzułmanów wynosi około 10–13%. Reszta Madagaskaru to wyznawcy tradycyjnych wierzeń, głównie animistów, które splatają więzi między umarłymi a żywymi.
Dodzy Dobrodzieje Misji, w tym liście chciałbym także poprosić Was o wsparcie materialne na remont naszego domu regionalnego w Mananjary. Chcielibyśmy, by odbyło się to w ramach akcji Blachy na misyjne dachy. Remont dachu domu, zbudowanego sprzed 30 laty, jest konieczny, by móc przyjąć współbraci, którzy pracują w buszu i przejeżdżają tutaj, aby się leczyć, aby odpocząć, zadbać o siebie lub załatwić sprawy urzędowe dla swoich parafii. W wielu miejscach dach przecieka i woda wdziera się do wnętrza domu. Aby zmienić tę sytuację, musimy wymienić niektóre blachy i pomalować dach. Również rynny dachowe i rury ściekowe wymagaja naprawy, a niektóre są do całkowitej wymiany.
O. Krzysztof Pawlukiewicz SVD
